دکتر عبد الرحیم حزینی

خنده پدیدهای است كه در اغلب موارد برای ابراز شادمانی و لذت به كار میرود و یك توانایی است كه در بین موجودات زنده فقط انسان دارای آن است . انسان با توانایی خندیدن به دنیا میآید و بدون هیچ آموزشی از همان آغاز میتواند بخندد .
از دیدگاه روانشناسی خنده و اكنشی است كه برای تخلیه هیجانات به كار میرود در واقع از طریق خندیدن انرژی ذخیره شده ناشی از شرایط مختلف مثل كنترل محیط ، كنترل ذهن فرد و حوادث زندگی از ذهن و بدن تخلیه میشود و به همین دلیل معمولاً پس از مدتی خندیدن احساس آرامش زیادی به فرد دست میدهد .

تحقیقات علمی نشان میدهد درحالی كه افسردگی به دستگاه ایمنی بدن در برابر بیماریها آسیب میرساند ، خنده با كاهش كورتیزول ، افزایش هموگلوبین ، افزایش فعالیت سلولهای كاهنده درد و افزایش سیتوكنین دستگاه ایمنی را تقویت میكند . وقتی شخصی میخندد وجودش از احساساتی مثل آسودگی ، گرما ، رهایی و سرحالی آكنده میشود و اینها همان احساساتی هستند كه دربردارنده مفهوم كلی سلامتند .

خنده یكی از مهمترین ورزشهاست . هیچ ورزشی نمیتواند مثل خنده بیشتر عضلات بدن را به جنبش درآورد یك دقیقه خندیدن برابر با چهل مرتبه نفس عمیق كشیدن است . همچنین روزانه ۱۵ دقیقه خندیدن بخش زیادی از منافع حاصل از پیادهروی صبحگاهی را دربردارد . خنده با كاهش و زدودن احساسات منفی نقش مهمی در پیشگیری از حملات قبلی دارد و نوعی ماساژ قوی برای قلب است .

بدن ما به طور طبیعی مجهز به مواد شیمیایی ضد دردی است كه در صورت لزوم برای تخفیف درد از مغز آزاد میشود و اندروفین نام دارد خندیدن باعث افزایش ترشح این مواد میشود . از آنجا كه اشتغال ذهنی و اضطراب از موانع مهم یادگیری به شمار میرود ، از این رو خندیدن در ابتدای مطالعه باعث ایجاد آرامش فكری میشود و فرآیند یادگیری را آسان میكند .